بابونه در متون طب سنتی ایران و اسلام

بابونه، از گیاهان دارویی بارز تیره کاسنی است که چندین جنس دارد و در نقاط مختلف می روید. بوی خوش اندام های هوایی این گیاه از زمانهای قدیم مورد توجه بوده است. در متون پزشکی و دارویی کهن و نیز از نگاه دانشمندان ایران واسلام بابونه از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده است. برای مثال در آثار دیوسکوریدوس، جالینوس، ابن سینا، جرجانیو ابن بیطار با بیانهای متفاوت به خواص درمانی این گیاه از جمله در بیماریهای دستگاه عصبی، گوارشی و تنفسی اشاره شده است.گونه های بابونه شاملmatricariachamomillavar.chamomilla (بابونه شیرازی)، matricariachamomillavar.recutita(بابونه معطر)، tripleurospermumdisciforme(بابونه دشتی)، anthemisnobilis l.(بابونه رومی) می باشند.در علم داروسازی گونه های مختلف این گیاه و ترکیبات موجود در اسانس آن شناسایی و در درمان مورد استفاده قرار گرفته اند،در حال حاضر فراورده های مختلفی از بابونه به اشکال کرم، لوسیون، قطره خوراکی و پودر در بازار وجود دارد. در این مقاله سعی کردیم خواص درمانی بابونه در متون طب سنتی ایرانی و اسلامی را جمع آوری کنیم، پیشنهاد می شود که با انجام مطالعات کلینیکال ترایال خواص بابونه در مقالات علمی تایید گردد.